Endocarditis of toch niet?

De cardioloog en de geconsulteerde arts-microbioloog hebben overleg met elkaar en weten zeker dat er streptokokken in de afgenomen bloedkweken gevonden zullen worden. De cardioloog doet het echo-onderzoek en ziet daar vegetaties aan de klep. Past helemaal bij de kliniek. De arts-microbioloog ziet de bloedkweken niet positief worden. Hoe kan dat?

Dan blijkt meneer al een paar dosis amoxicilline van de huisarts te hebben gekregen. Dat zal dan de verklaring zijn. Streptokokken die zo’n endocarditis geven zijn namelijk bijna altijd gevoelig voor amoxicilline. Toch zint het ons niets. Meneer krijgt In Leeuwarden zijn klep-OK en Izore krijgt de klep voor analyse.

 

Wij zoeken met geavanceerde moleculaire onderzoeksmethoden naar het genetisch materiaal van bacteriën die zo’n ontsteking kunnen veroorzaken. Het lijkt soms wel CSI (Crime Science Investigation). Tot onze verrassing kwam er de Q-koorts-bacterie (Coxiella burnetti) uit; helemaal geen streptokokken. Aanvullend onderzoek (serologie in dit geval) leverde extra bewijs voor de diagnose.

 

De Q-koorts bacterie is berucht vanwege het vermogen om vaatontsteking te veroorzaken. Het moet met een combinatie van doxycycline en moxifloxacine behandeld worden. Het niet-pluis-gevoel van de huisarts klopte, de klinische diagnose van de cardioloog klopte, alleen moesten we wel onze net nieuw op het lab geïntroduceerde moleculaire techniek uit de kast halen om de bacterie, die indien niet goed behandeld chronische Q-koorts kan veroorzaken, aan te tonen.